RvdK en Bjz zeggen steeds niet aan waarheidsvinding te doen, maar de Nationale Ombudsman stelt dat zij hiertoe verplicht zijn

Op http://www.nationaleombudsman.nl/ , onder rapporten, daarna nieuwe rapporten, week 3, rapport 2011/015 staat:

Slotbeschouwing

Beslissingen omtrent de omgang of de hoofdverblijfplaats van een kind neemt de rechter na zich te hebben laten adviseren door de Raad voor de Kinderbescherming of andere betrokken instanties. Indien het kind onder toezicht is gesteld, laat de rechter zich daarover ook adviseren door het Bureau Jeugdzorg. De informatie waarop Bureau Jeugdzorg zich bij haar advies baseert speelt dus een grote rol en moet juist zijn. Belangrijk is dat een rechter daaruit kan opmaken wat feiten zijn, en wat meningen en /of de interpretatie van de betrokken gezinsvoogd zijn. In dit geval was er sprake van beschuldigingen tussen partners over en weer. Dit soort informatie mag niet als feit worden opgenomen als niet vast is komen te staan dat dit daadwerkelijk is gebeurd.
Wanneer er sprake is van een beschuldiging van gepleegd huiselijk geweld, moet er worden nagegaan of hiervan ook aangifte is gedaan en of er daarna tot vervolging is overgegaan en in de rapportages worden vermeld. Tenminste moet de mening van de beschuldigde over het vermeende huiselijk geweld in de rapportages worden opgenomen. De stelling van de Raad voor de Kinderbescherming of van Bureau Jeugdzorg dat er niet aan waarheidsvinding wordt gedaan, is geen vrijbrief om de mening van één van de strijdende partijen zonder verifiëring in de rapportages op te nemen. Van instanties als Bureau Jeugdzorg en de Raad wordt een meer actieve houding verwacht. Indien zij een verklaring belangrijk vinden om daarmee een bepaalde beslissing te rechtvaardigen dan moet zoveel mogelijk de ware toedracht worden onderzocht. Alleen de beweringen die getoetst zijn kunnen als feiten in de rapportages worden opgenomen zodat de rechter zich daarover een gemotiveerd oordeel kan vormen.
Anders verwoord: De nationale ombudsman is van mening dat waarheidsvinding in de Jeugdzorg verplicht is indien beslissingen worden gebaseerd op verklaringen c.q. beschuldigingen die door een strijdende partij worden geuit.

Kijkt u vooral ook op http://www.peterprinsen.nl/  daarin Entrée, daarna waarheidsvinding.
En zoals een donateur van KOG het verwoordde:

Zolang het binnen de Raad voor de Kinderbescherming niet om waarheidsvinding gaat, wordt het belang van kinderen en hun verzorgend ouder(s) zeer geschaad. Manipulatie en het vertellen van onwaarheden, winnen het dan van de werkelijkheid. De kinderen zijn de werkelijke slachtoffers van een Raad die kost wat het kost een OTS voor elkaar wil boksen. Waar de leugen het wint van waarheid, heeft 'recht' geen enkele zin meer. Dan zijn er enkel slachtoffers.
Ouders behoren niet tegen elkaar te worden uitgespeeld door de Raad. Niemand is daarmee gebaad.
Ouders behoren niet bij voorbaat te worden gezien als 'verdachte' en mishandelaar van hun kinderen. Dat is zeer vernederend en zeer onrechtvaardig voor ouders die niets anders willen dan het beste voor hun kinderen. Gezinnen worden ontwricht en kinderen geschaad door een rechtsstaat die het beter denkt te weten.

Inmiddels weet ik dat de macht van de Raad voor de Kinderbescherming niet alleen ons gezin zeer geschaad heeft. Er zijn vele ouders in een identieke situatie zoals de onze. Helaas.