Klachtencommissie voor het onderwijs, een wassen neus

Klachtencommissie voor het onderwijs bij AMK melding

Een ‘wassen neus’

Wat kunnen ouders verwachten die een klacht indienen bij een klachtencommissie voor het onderwijs (er zijn er meerdere) als zij vinden dat een school ze ten onrechte heeft aangemeld bij het AMK / BJZ of de Raad voor de Kinderbescherming?

Het antwoord luidt: Een tijdrovende procedure met een minimaal resultaat.

Er zijn twee redenen waarom ouders niet teveel verwachtingen moeten hebben van een dergelijke klachtenprocedure.

1 Er wordt niet aan waarheidsvinding gedaan. Beide partijen mogen in woord en geschrift hun ‘versie’ van de waarheid aan de commissie kenbaar maken.

2 De commissie zal na beraadslaging van weken of maanden, een niet-bindend advies uitbrengen aan de school.

De school hoeft zich van dit advies dus niets aan te trekken en zou kunnen verklaren dat ze zich in de kritiek van de commissie ‘niet herkent.’ Daarbij is een bijkomstig nadeel voor ouders dat de relatie met de school door een klachtenprocedure nog verder onder druk komt te staan.

Normaal gesproken wordt (tenzij het om ernstige feiten gaat) een klacht alleen in behandeling genomen, als het kind nog steeds naar de betreffende school gaat. Scholen nemen het ouders bepaald niet in dank af als zij voor een klachtencommissie worden gedaagd, want vaak hebben schoolbesturen een panische angst voor een slechte reputatie. Ongeacht de uitslag van de klachtencommissie, is de relatie tussen de ouders en de school in veel gevallen verziekt. En dat is niet prettig als het kind daar nog vier of vijf jaar naar school moet, voordat het naar het voortgezet onderwijs gaat.

Onderwijs Inspectie

Helaas is dit ontoereikende middel van een klachtencommissie het enige wat ouders in handen hebben als er zich een probleem voor doet tussen ouders en de school. Bij de Onderwijs Inspectie kunnen ouders niet terecht met hun klacht, want die worden niet in behandeling genomen. Alleen bij ernstige gevallen (mishandeling / seksueel misbruik) wordt er een ‘signaal’ afgegeven naar de veldinspecteur. Het resultaat daarvan wordt niet aan ouders terug gekoppeld, zodat zij niet weten of er ook daadwerkelijk iets met hun melding wordt gedaan.

Wanneer ouders van mening zijn dat ze door een school om valse redenen zijn aangemeld bij het AMK, zal een onderwijs klachtenprocedure voor hun positie niet veel verbetering brengen. Als in het beste geval de ouders door de commissie in het gelijk gesteld worden, komt dat de school op een ‘reprimande’ te staan. Het traject van de ouders bij het AMK gaat ondertussen gewoon door. En omdat een procedure met een klachtencommissie maanden kan duren (wegens herhaaldelijke verlenging van de periode van beraadslaging) kunnen ouders  ondertussen in de molen van AMK/BJZ al een flink eind ‘onderweg’ zijn. Hun ‘gelijk’ bij de klachtencommissie komt dan een beetje als mosterd na de maaltijd. De meeste schade is dan al aangericht.

Sven Snijer