Beleidsplan Jeugdzorg voor de politiek

Via de link http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/08/oma-doet-aangifte-tegen-bureau.html zien we dat de bureaus jeugdzorg te onbekwaam zijn. BJZ deed geen onderzoek met diagnostiek. BJZ doet vaak geen valide onderzoek naar meldingen bij het AMK of bij aanvragen tot OTS en UHP (uithuisplaatsen).   Dit zijn toch het kind belastende maatregelen.

De politiek is bezig met een nieuwe jeugd(hulp)wet, en moet wakker worden… 

De politiek denkt eenzijdig: “alles decentraliseren…” en “uitbesteden via de gemeenten”.

Toch zijn juridische gedwongen beschermingsmaatregelen (zoals OTS en UHP) zeer zware en als uiterste te gebruiken maatregelen, dat tot de overheidstaak behoort.

Daarom moet de politiek onderscheid maken: 

-       Gemeenten moeten enkel vrijwillige hulp laten verlenen (CJG ---> diagnost of specialist)

    t/o

-                Een Landelijke, goedkopere tak (dan AMK-BJZ nu) die meldingen behandelt:

LMK ---> LCC ---> RvdK, genormeerd en tuchtrechtelijk ethisch (pag. 8+11 in onderstaande link) ---> leidend tot gedwongen maatregel of advies in vrijwillig kader. 

De Stichting Samenwerkingsverband Familierecht had in 2006 reeds het Ministerie van Justitie geadviseerd om tot een goedkoper doch deskundiger instituut te komen dat meldingen en de overgang-aanvragen van vrijwillige jeugdhulpverlening tot gedwongen kader degelijk onderzoekt. Dit plan is weer aan de politiek voorgelegd. Nu kan de politiek laten zien wat het waard is.

Dit Jeugdbeschermingsplan is te vinden onder de link https://dl.dropbox.com/u/2479159/2012-Verkort%20Jeugdbeschermingsplan-JzBlH.pdf .  

Er zijn nu eenmaal gevallen waar een kind echt ernstig bedreigd wordt, maar ook bij de gewone gevallen moeten kinderen beschermd worden tegen de bedreiging van speculatieve ondeskundigheid van de beroepsgroep die nu bureaus jeugdzorg bevolken. Dit zien we te vaak geschieden. En niet enkel wij, maar ook o.a. wetenschappers en advocaten.

 

(http://www.peterprinsen.nl/HERZIENINGOTS.OPENBRIEFEERSTEKAMER.htm; http://www.peterprinsen.nl/HERZIENINGOTS.Brandbrief.htm; http://www.peterprinsen.nl/HERZIENINGOTS.WAARHEIDSVINDING.htm; http://dare.ubn.kun.nl/bitstream/2066/30152/1/30152_kindenjed.pdf). 

‘De reguliere jeugdzorg matcht de nodige kennis niet bij de case.’ 

Een kind moet beschermd worden tegen de ernstige bedreiging, op het niveau van diagnostiek (IVRK art. 24), zoals volwassenen dat bij zichzelf ook wensen. Wij gaan toch niet zonder diagnose voor een gezwel naar een kwakzalver? De ‘bedreiging’ is een ernstige aantasting van de psychische ontwikkeling van het kind, ook op langere termijn. Daarvoor moet veel afgewogen worden. Ook het ervaren en evt. verwerken van het kind. Wat is 'veilig' voor het beleven van een kind zelf? Ook het lange-termijn-belang van het kind, m.n. de behoefte z’n ouders te kennen. Zelfs als de bedreiging van een persoon komt, kan men beter denken aan een huis- of straatverbod voor de bedreiger, dan het kind te schaden door het uit zijn bekende omgeving te halen.  

Men dient te gaan denken vanuit de belevingswereld van een kind (ja, ook bij echtscheiding en omgang). Niet vanuit ideeën vanuit de beroepsgroep die zich bewezen heeft als te laag opgeleid om kennis te matchen aan de case.

Beide kanten op dienen kinderen beschermd te worden tegen ondeskundigheid.  

Dit plan beschermt het kind bij meldingen en aanvragen OTS en UHP.

Moge de politiek dit onderscheid maken in wetgeving. 

Het artikel over schotten die blijven in de jeugdhulp, en de onnodige kreet om meer en meer geld, zijn juist (http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/08/minder-werkdruk-bjz-door-echte.html).

 

T.W. Strubbe

SSF