Die 'arme' Jeugdzorg.....

http://www.uitgesprokeneo.nl/reportage/reactie-jeugdzorg-op-sekueel-misbruik-onderzoek/

Een mooi staaltje ontkenningsgedrag van Jeugdzorg bij seksueel misbruik in instellingen, zien we in dit interview bij de EO met Ans van de Maat, bestuurslid Jeugdzorg Nederland, van 2011.

Voorafgaand aan het studio-interview wordt eerst een interview getoond met hoogleraar Jo Hermanns. Naar aanleiding van het gesprek met Hermanns en de cijfers van het seksueel misbruik in de jeugdzorg (500 slachtoffers waarvan 200 verkrachtingsslachtoffers) wordt zij gevraagd om een reactie.

Hermanns is van mening dat internaten zoveel mogelijk afgebroken moeten worden, omdat kinderen niet op hun plaats zijn in een internaat. Kinderen die uit huis geplaatst moeten worden, omdat het thuis echt onveilig is, zouden daar maar een korte tijd moeten verblijven.

Naar aanleiding van de 500 slachtoffers noemt hij 4 belangrijke aandachtspunten voor jeugdzorg:

‘Jeugdzorg, beken schuld!’ De kinderen zijn ernstig beschadigd.

Kom niet aan met verhalen dat het ook vaak goed gaat. 
(Dat is voor deze 500 kinderen niet relevant)

Zorg dat het nooit meer gebeurt.

Laat zien hoe je dat concreet gaat doen.

En dan volgt de reactie van Ans van de Maat. Het is een schijnbare schuldbekentenis, die onmiddellijk wordt omgebogen naar de vervelende positie van Jeugdzorg zelf. Ze vindt het vreselijk voor de slachtoffers en het is allemaal heel erg wat er is gebeurd (en hier wordt ze heel tactisch, want ze heeft op communicatietrainingen geleerd het woordje maar niet te gebruiken en dus gebruikt ze het subtiele en tegelijkertijd ) en tegelijkertijd vindt ze het ook heel erg voor de sector! Voor al die mensen die iedere dag hun ‘stinkende best’ doen om kinderen een veilig thuis te bieden. {Jo Hermanns had er nog voor gewaarschuwd in het filmpje vooraf, om niet aan te komen met verhalen dat het ook vaak goed gaat bij jeugdzorg. Maar mevrouw Van de Maat kan het toch niet laten} Zo gauw als ze er maar even de ruimte voor vindt, leidt ze de aandacht af van de door Jeugdzorg seksueel misbruikte kinderen en zien we waar haar eigenlijke pijn ligt. Het imago van jeugdzorg. Die arme jeugdzorgmedewerkers die het allemaal zo goed bedoelen!

Zelfmedelijden van Jeugdzorg

Dit soort zelfmedelijden zien we ook bij een jeugdzorgdirecteur als Erik Gerritsen, die de gewoonte had om een uithuisplaatsing neer te zetten als een prima maatregel, totdat hij er van alle kanten mee onder vuur kwam te liggen (ook experts) waarna hij opeens omstandig begon duidelijk te maken dat jeugzorgmedewerkers gedwongen maatregelen ook helemaal niet leuk vinden en er ’s nachts wel eens van wakker liggen. (Wat een vergelijk met ouders die levenslang hun kind kwijt zijn, vaak door valse beschuldigingen!)

Op een ander punt in het interview zien we hoe mevrouw Van de Maat zich verschuilt achter algemeenheden, die verhullen wat de specifieke taak van Jeugdzorg is, namelijk veiligheid bieden aan kinderen. Ze zegt dat misbruik overal in de samenleving voorkomt (dus ook bij jeugdzorg) En daar gaat ze de mist in, want Jeugdzorg is niet zomaar een deel van de samenleving. Jeugdzorg is een speciale plaats binnen de samenleving, waar kinderen veilig zouden moeten zijn die dat in de thuissituatie niet zijn. Als misbruik binnen Jeugdzorg plaatst vindt is dit dus nog kwalijker dan wanneer dit elders gebeurd.

De interviewer legt haar nogmaals een aantal woorden van Hermanns voor. Hij herhaalt de opmerking dat seksueel misbruik in de jaren ’60, ’70 en ’80 met de ‘mantel der liefde’ werd bedekt en dat het misbruik wanneer dat bekend werd, werd gezien als een ‘bedrijfsongeval’. Van der Maat antwoord dat ze het pijnlijk vindt om te horen en dat ze het zich haast niet kan voorstellen, want het gaat immers om strafbare feiten. Zou dit niet juist de reden zijn dat het zo vaak voorkomt? OMDAT de hulpverleners het van zichzelf niet kunnen voorstellen?

Waarheidsvinding?

Het is bekend geworden dat er met tweederde van de meldingen van seksueel misbruik door Jeugdzorg NIETS is gedaan. En dan gebeurt er iets heel bijzonders, op het moment dat Van de Maat de interviewer corrigeert. Ze zegt dat het om meldingen gaat en analyses van meldingen, maar dat het nog niet om WAARHEIDSVINDING gaat!!! Zei ze dat? Ja, ze zei het echt, waarheidsvinding! (Een unieke gebeurtenis. Iemand van Jeugdzorg die het woord waarheidsvinding in de mond neemt, in de noodzakelijke zin) Helaas doet ze dit niet in de context waarin ouders die worden beschuldigd van kindermishandeling het graag zouden zien. Nee, alleen als jeugdzorg zelf wordt aangevallen, als zij zelf onder verdenking staat van het beschadigen van kinderen, dan opeens is waarheidsvinding kennelijk wel belangrijk!

De interviewer vraagt haar even later of er ook medewerkers van Jeugdzorg worden ontslagen die zich aan deze zaken hebben schuldig gemaakt. Het bestuurslid bevestigt dit: “Op het moment dat wij te maken krijgen met seksueel misbruik of een vermoeden daarvan nemen wij maatregelen en dit leidt tot aangifte…altijd!"

Verhalen van ouders

Op de redactie van Jeugdzorg Dark horse horen heel andere verhalen van ouders. Zo melde een moeder bij de voogdijinstelling waar haar dochter verbleef, dat er sprake was geweest van seksueel misbruik van haar kind door leeftijdgenoten. De instelling vond het ‘niet nodig’ om aangifte te doen. Wel moest het meisje onmiddellijk aan de prikpil!

Een ander moeder die aangifte wilde doen van seksueel misbruik van haar kind, kreeg van de instelling te horen dat als ze dat zou doen, ze de bezoekregeling wel op haar buik kon schrijven. Dan zou ze haar kind helemaal nooit meer zien!

Deze en andere verhalen zijn bij ouders en familieleden van uithuisgeplaatste kinderen genoegzaam bekend, alleen de top van Jeugdzorg kan het zich nog steeds ‘niet voorstellen’. En het ziet er ook niet naar uit dat ze op korte termijn enige realiteitszin gaan ontwikkelen, als ze zich blijven verschuilen achter gemeenplaatsen en niet inzien dat zij als Jeugdzorg een extra verantwoordelijkheid hebben voor de veiligheid van kinderen. Veel meer dan op andere plaatsen in de samenleving. (Later in het interview gebruikt ze het gegeven dat misbruik overal voorkomt wéér als excuus) Een onbegrijpelijke houding. 

Als kinderen onder de hoede van Jeugdzorg net zo veilig of onveilig zijn als in de rest van de samenleving, waarom dan een uithuisplaatsing?? Het is zelfs nog erger. Met de hysterische heksenjacht op mishandelde kinderen die we momenteel kunnen zien in onze samenleving, waarbij we liever kinderen te vroeg uit huis sleuren dan te laat (waarbij we alle trauma’s maar voor lief nemen) zonder aan waarheidsvinding of goed diagnostisch onderzoek te doen, lopen kinderen die thuis veilig waren de kans om in een instelling van Jeugdzorg te worden verkracht. 

Sven Snijer

* Vandaag is mevrouw Van de Maat wederom in het nieuws. In de Volkskrant van 1 mei 2012 komt Jeugdzorg Nederland waarvan zij bestuurslid is,  naar voren met haar belemmerende rol in het onderzoek naar misbruik in pleeggezinnen en kindertehuizen.

             Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html